CLC and Caesar

[ginlindzey]

I'm working on a paper I'm presenting at TFLA tomorrow. I foolishly volunteered but it will be a good thing.  The fact is, I really like working on papers, pouring over a text to try to find things (or using search engines).  This year I have my eye on phrasing that turns up in Caesar.

I've posted this progression before (2 years ago when I was working on a different version of this paper for CAMWS), but this now includes examples from Caesar and Vergil that correspond to the construction from CLC.  What I was showing with this progression, as I call it, is the development of a simple phrase for "after he said these words" to the more complex structures such as ablative absolutes.  See if you can follow:  (we'll see how it copies and pastes in...)

Progression from simpler to more advanced grammar for the same or similar phrase.

1. Memor, postquam haec verba dīxit, statim obdormīvit. (“Lūcius Marcius Memor” Unit 3 8)
2. Latrō, haec verba locūtus, exiit (“Vilbia” Unit 3 20).
3. Vilbia, simulatque haec audīvit, īrāta fontī appropinquat (“amor omnia vincit: scaena tertia” Unit 3 37).
4. haec verba locūtus, rēgī poculum obtulit  (“in thermīs II” Unit 3 48).
5. senex, haec locūtus, lentē per iānuam exit (“Britannnia Perdomita” Unit 3 54).
6. cum Dumnorix haec dīxisset, Quīntus rem sēcum anxius cōgitābat (“Quīntus cōnsilium capit” Unit 3 68).
7. Belimicus, cum haec audīvisset, gladium dēstrictum ad iugulum servī tenuit (“Salvius cōnsilium cognōscit” Unit 3 72).
8. sollicitus erat quod in epistulā, quam ad Agricolam mīserat, multa falsa scrīpserat (“in prīncipiīs” Unit 3 107).
9. deinde renovāvit ea quae in epistulā scrīpserat (“in prīncipiīs” Unit 3 107).
   • his rebus adducti et auctoritate Orgetorigis permoti constituerunt ea quae ad proficiscendum pertinerent comparare, iumentorum et carrorum quam maximum numerum coemere, sementes quam maximas facere, ut in itinere copia frumenti suppeteret, cum proximis civitatibus pacem et amicitiam confirmare. (DBG 1.3.1)
10. haec cum audīvisset, Agricola respondit, “sī tālia fēcit, eī moriendum est” (“tribūnus” Unit 3 111).
    • haec cum dixisset, procedit extra munitiones quaque pars hostium confertissima est visa irrumpit. (DBG 5.44.4)
11. haec ubi dīxit Agricola, Salvius respondit īrātus, “quam caecus es! quam longē errās!” (“contentiō” Unit 3 112).
    • haec ubi dicta, cavum conversa cuspide montem / impulit in latus; ac venti velut agmine facto, / qua data porta, ruunt et terras turbine perflant. (Aeneid I.81-83)
    • haec ubi dicta dedit, lacrimantem et multa volentem / dicere deseruit, tenuisque recessit in auras. (Aeneid II.790-791)

12. quod cum audīvisset, Salvius, “ego” inquit, “nōn Cogidubnus, aureōs tibi dedī (“cēna Salviī” Unit 3 150).
    • quod cum animadvertisset Caesar, scaphas longarum navium, item speculatoria navigia militibus compleri iussit, et quos laborantes conspexerat, his subsidia submittebat.  (DBG 4.26.4)
13. Belimicus hīs verbīs perturbātus, “nimium bibistī, mī amīce,” inquit (“Belimicus rēx” Unit 3 152).
    • illi repentina re perturbati, etsi ab hoste ea dicebantur, tamen non neglegenda existimabant maximeque hac re permovebantur, quod civitatem ignobilem atque humilem Eburonum sua sponte populo Romano bellum facere ausam vix erat credendum. (DBG 5.28.2)
14. quae cum audīvisset, Haterius adeō gaudēbat ut dē tignō paene dēcideret (“polyspaston” Unit 3 198).
    • quae cum adpropinquarent Britanniae et ex castris viderentur, tanta tempestas subito coorta est ut nulla earum cursum tenere posset, sed aliae eodem unde erant profectae referrentur, aliae ad inferiorem partem insulae, quae est propius solis occasum, magno suo cum periculo deicerentur;… (DBG 4.28.2)
15. hīs verbīs audītīs, praecō, quī Eryllum haudquāquam amābat, magnā vōce, “Eryllus!” inquit (“salūtātiō II” Unit 3 220).
    • hīs dictīs impēnsō animum flammāvit amōre / spemque dedit dubiae mentī solvitque pudōrem (Aeneid IV.54-55).
    • His animum arrecti dictis et fortis Achates / et pater Aeneas iamdudum erumpere nubem      / ardebant. (Aeneid I.579-581)
    • quam simul ac tālī persēnsit peste tenērī / cāra Iovis coniūnx nec fāmam obstāre furōrī / tālibus adgreditur Venerem Sāturnia dictīs: (Aeneid IV.90-93).
16. tum Messālīnus, simulatque haec Epaphrodītī verba audīvit, occāsiōne ūsus, “satis cōnstat,” inquit, “nūllōs hostēs ferōciōrēs Germānīs esse, nūllum ducem Domitiānō Augustō esse meliōrem (“cōnsilium Domitiānī II” Unit 4 57).
17. quibus verbīs sollemnibus dictīs, Pōlla postēs iānuae oleō unguit fascinātiōnis āvertendae causā (“cōnfarreātiō III” Unit 4 71).
18. quibus audītīs, Salvius spērāre coepit sē ē manibus accūsātōrum ēlāpsūrum esse (“cognitiō” Unit 4 105).
    • quibus auditis liberaliter pollicitus hortatusque, ut in ea sententia permanerent, eos domum remittit et cum iis una Commium, quem ipse Atrebatibus superatis regem ibi constituerat, cuius et virtutem et consilium probabat, et quem sibi fidelem esse arbitrabatur, cuiusque auctoritas in his regionibus magni habebatur, mittit. (DBG 4.20.6)

And from these I have other directions to research--uses of id quod in CLC, certain types of participles (like I worked on for my paper this summer).  If only I had time to do such things.